Przygotowanie psa - samca do krycia
W przypadku samców warunki utrzymania nie są aż tak restrykcyjne jak w przypadku suk. Samiec – reproduktor powinien być utrzymywany w dobrych warunkach higienicznych. Powinien też być w tzw. kondycji wystawowej, a więc należy zapewnić mu odpowiednią ilość ruchu w stosunku do ilości i jakości pożywienia jakie dostaje. Zarówno przekarmienie jak i niedożywienie psa w znacznym stopniu obniża płodność psów. Otłuszczony pies nie będzie miał siły, żeby pokryć sukę, a suka nie będzie w stanie utrzymać tak ciężkiego psa. Z kolei niedożywienie i hipowitaminoza negatywnie odbijają się na jakości nasienia, a co za tym idzie płodności reproduktora. Aby mieć pewność, że nasienie samca jest odpowiedniej jakości niezbędne jest wykonywanie jego badań w lecznicy weterynaryjnej. Trzeba pamiętać, że na podstawie jednokrotnego badania nie można postawić pewnej diagnozy co do płodności psa.
Istotne jest także wykonanie wszelkich niezbędnych szczepień przeciwko chorobom zakaźnym, gdyż choroby takie jak nosówka, parwowiroza, zakaźne zapalenie wątroby, herpeswiroza i inne mogą w powikłaniach doprowadzić do całkowitej bezpłodności psa. Konieczne jest również solidne odrobaczenie reproduktora przed kryciem, aby nie doszło do ewentualnego zarażenia się suki pasożytami wewnętrznymi, które znacznie osłabiają odporność organizmu oraz, jak pisałam wcześniej, przenikają przez łożysko atakując szczenięta.
Szczególną uwagę u samca należy poświęcić jego jądrom oraz prostacie, ponieważ ich stany zapalne powodują produkcję mało wartościowego lub całkowicie bezwartościowego nasienia.
Na jakość nasienia psa wpływa także częstotliwość krycia. Nie można dopuścić, aby pies krył jednego dnia kilka suk – jest to dużym nadużyciem ze strony hodowcy. Przy kolejnym kryciu tego samego dnia nasienie psa jest coraz słabszej jakości. Wynika to z fizjologii - komórka plemnikowa od momentu wyprodukowania jej w jądrze do osiągnięcia dojrzałości warunkującej zdolność do zapłodnienia potrzebuje 70 dni a możliwości magazynowe najądrzy też są ograniczone.
Jak widać z powyższych rozważań kwestia właściwego żywienia i utrzymywania zwierząt rozpłodowych w dobrych warunkach ma kluczowe znaczenie dla ich płodności. Nawet niewielkie zmiany w żywieniu, czy ograniczenie ilości ruchu mają odbicie w stanie zdrowia i kondycji zwierzęcia. Dlatego jeśli zależy nam, aby nasze zwierzęta cieszyły się dobrym i długim zdrowiem, należy zapewnić im jak najlepsze warunki otoczenia, jak najlepiej zbilansowane pożywienie oraz odpowiednią ilość ruchu.
Kamila Jednaszewska
słuchaczka ostatniego roku Technikum Weterynaryjnego
BIBLIOGRAFIA:
-
http://goldenretrievery.50webs.com/przyg_reproduktora.html
-
http://www.artax.pl/cieczka_i_krycie.html
-
„Hodowla psów”, Kazimierz Ściesiński, Warszawa 2004 r.
-
„Rozród psów”, praca zbiorowa pod redakcją Andrzeja Dubiela, Wrocław 2000 r.
-
„Zaburzenia rozrodu psów i kotów”, S. Zduńczyk, T. Janowski, Olsztyn 1999 r.