REAKCJA NA KOCIMIĘTKĘ

Kocimiętka (Nepeta cataria) jest rodzimą rośliną w Stanach Zjednoczonych. Świeże liście kocimiętki mają zapach podobny do mięty, zaś wysuszone pachną jak lucerna. U całej rodziny kotów kontakt z tą rośliną wywołuje typ zachowania zwany reakcją na kocimiętkę.

Głównym aktywnym składnikiem kocimiętki jest nepetalakton, chemicznie podobny do halucynogenów. Kocimiętka nie jest toksyczna dla zwierząt.

Reakcja na kocimiętkę obejmuje początkowe badanie rośliny, branie do jamy ustnej, chwytanie łapkami i drapanie tylnymi kończynami, w końcu odejście od rośliny. Trwa to przeciętnie około 6 minut, ale najbardziej intensywnie przez 2-3 minuty. Samce i samice kotów w wieku reprodukcyjnym są bardziej wrażliwe na działanie kocimiętki niż młode i stare koty.

Właściciele kotów lubią obserwować wyraźną rozkosz swoich zwierząt. Niektóre koty chętnie podchodzą do kocimiętki, gdy im się ją oferuje i są zadowolone z jej działania, gdy tymczasem inne koty unikają jej, mimo że poprzednio były wrażliwe na jej działanie.

Typ zachowania pod wpływem kocimiętki może być ściśle związany z zachowaniem drapieżnym. Reakcja kota na wykrycie oraz pochwycenie ofiary, w wielu przypadkach jest taka sama jak poszczególne etapy reakcji na kocimiętkę.

Kocimiętkę powszechnie stosuje się do nasycania zabawek dla kotów. Można nią też nasycać powierzchnię słupków do drapania, żeby wzbudzić zainteresowanie nimi kotów.
Kocimiętka w formie wysuszonej i sprzedawana jako kocie smakołyki, w żadnym wypadku nie jest niezbędna dla dobrego samopoczucia kota.
Kocimiętkę można uprawiać w ogródkach domowych, co zapewnia jej świeżą dostawę i odciąga koty od gryzienia ozdobnych roślin domowych.