Koty są inteligentnymi i ruchliwymi stworzeniami. Podczas zabaw, kocięta lub dorosłe koty w pełni wykorzystują swoje otoczenie do stworzenia sobie fizycznego i mentalnego wyzwania. Szczególnie interesując się ruchomymi przedmiotami, badają nowe rzeczy na podłodze jak również na podwyższonych powierzchniach. Młodym zwierzętom zabawy umożliwiają ćwiczenie ważnych życiowych umiejętności i nie grożą im konsekwencje takie jak w wieku dorosłym. Bieganie, skakanie, ukrywanie się oraz inne zabawne czynności, mogłyby być później bezcenne w trakcie polowania za pożywieniem lub ucieczką przed wrogiem.

Zabawy stwarzają okazję do uczenia akceptowalnego przez Państwo zachowania. Należy unikać takich form zabawy, które mogą wzmagać u kota agresywność. Żaden kot nie powinien nauczyć się, że dozwolone jest i cieszy właściciela rzucanie się na coś, chwytanie, gryzienie lub drapanie jakiejkolwiek części odzieży lub ciała. Taka niewinna zabawa, jak polowanie na machające nogi lub palce pod nakryciem łóżka, może spowodować problemy w późniejszym okresie. Celem kocich zabaw nie powinien być człowiek. Należy wprowadzić wiele różnorodnych zabawek, na które kot mógłby polować jak np. lekkie piłeczki lub zawieszane na sznurku zabawki. Kot może wtedy symulować ataki bez ryzyka uszkodzenia kogokolwiek.

Młode koty często sprawiają wrażenie, że reagują na wyimaginowanego („fantoma”) wroga w czasie normalnej zabawy. Kot może przerwać ją nagle lub patrzeć na coś i uciec. Niektórzy ludzie wierzą, że w czasie takich epizodów, koty reagują na wyimaginowane przedmioty i intruza. Możliwe jest, że koty reagują na rzeczywisty bodziec, którego ludzie nie są w stanic wyczuć.

 
Młode koty są zwykle bardzo aktywne, czasami zbyt angażują swoich właścicieli.

Kocięta wykazują tendencję do zwiększonej aktywności wieczorem i w czasie godzin nocnych, często zakłócając sen właściciela. Koty są w swoim naturalnym charakterze czynne o zmierzchu (bardziej aktywne o zachodzie słońca i o zmierzchu), ponieważ zaadoptowały się do polowania we względnej ciemności.

Chociaż koty często sprawiają wrażenie, że mogą zająć się same sobą, to jednak zwykle lepiej rozwijają się wzajemnie oddziaływając na siebie z właścicielem

Jeżeli kot będzie usatysfakcjonowany ilością poświęcanej mu uwagi i ćwiczeniami jakie wykonał przed pójściem właściciela do łóżka, istnieją duże szanse, że okres jego szczytowej aktywności będzie stopniowo zbliżał się do Waszej. Jeżeli Państwa młody kot ma skłonności do spania w czasie dnia, należy go obudzić, żeby się z nim zabawić.

Chociaż wydaje się, że koty często mogą zajmować się sobą, kiedy nie ma w pobliżu towarzysza zabaw, to jednak często lepiej rozwijają się kiedy istnieje dodatkowe socjalne oddziaływanie między Wami. Aby zwiększyć szansę spania w nocy zanim pójdziecie Państwo do łóżka, trzeba zabawić się z kotem i zająć go czynnościami które lubi, jak np. szczotkowanie.

Jeżeli już poszliście Państwo do łóżka, konsekwentnie ignorujcie próby kota zwrócenia Waszej uwagi na niego, wtedy w końcu przestanie Wam przeszkadzać.

 
Należy uczynić swój dom „koto-odpornym” usuwając z niego lub uniemożliwiając dostęp do przedmiotów wartościowych i niebezpiecznych, które zwróciłyby uwagę kota.
 
Trzeba założyć siatki na okna, żeby zapobiec przypadkowym upadkom lub zamierzonym ucieczkom. Normalnym zwyczajem kota jest badanie podwyższonych powierzchni (blat stołu, gzymsy kominka) na jego terytorium. Wasze wartościowe przedmioty mogą ulec przypadkowo zniszczeniu w czasie takiego badania otoczenia lub też kot może zniszczyć przedmioty w czasie niewłaściwych zabaw.

Jeżeli kot zniszczy przedmioty na pewnym obszarze, może się okazać niezbędne zamknięcie drzwi do tego pomieszczenia, inną opcją zniechęcenia kotu do powrotu w to miejsce jest uczynić je nieprzyjemnym dla jego wizyt. Paski taśmy samoprzylepnej ułożone lepką powierzchnią do góry są dla kota nieprzyjemną niespodzianka, tak samo jak płaskie formy do ciasta wypełnione wodą. Jeżeli kot powoduje zniszczenia lub urazy swoimi pazurami w czasie zabawy, należy je przyciąć, żeby uniknąć szkód.