Nadmierne czyszczenie się

Strach, frustracja, brak aktywności i odosobnienie może przyczynić się do zaniepokojenia. Zwierzę może ukierunkować swój niepokój przeciw przedmiotom, jak na przykład niszczenie rzeczy właściciela lub przeciw sobie. Nadmierne lizanie, skubanie, żucie, ssanie lub wycieranie włosów i skóry może spowodować samouszkodzenia.

Ważne jest określenie czy nadmierne czyszczenie rozpoczęło się z powodu choroby, czy z powodu problemów behawioralnych w wyniku czego doszło do powstania zmian chorobowych.

Często niezbędne jest leczenie zwierzęcia, zarówno jego behawioralnych zaburzeń jak i chorób, które łącznie przyczyniają się do zmian chorobowych skóry bez względu na to jak to się zaczęło.

Zaburzenia behawioralne związane z pielęgnacją mogą być wynikiem:

1. Niepokoju na skutek odosobnienia.
2. Wstawieniem nowego zwierzęcia lub przybyciem nowego członka rodziny.
3. Zbyt malej ilości ćwiczeń i zwracania uwagi na zwierzę.
4. Niedostatecznego szczotkowania lub czesania; zbita masa lub plątanina włosów może często powodować niepokój i predysponować do chorób skóry.

Skonsultuj się z lekarzem weterynarii przy pierwszych objawach nadmiernego pielęgnowania się. Lekarz weterynarii specjalizujący się w zaburzeniach behawioralnych zwierząt może pomóc ograniczyć rozmiar tych zaburzeń, zanim silnie się utrwalą.
 

Ziarniniak spowodowany wylizywaniem u psów

Nadmierne lizanie określonych rejonów ciała może doprowadzić do wyłysienie i powstania brązowo-czerwonego zabarwienia na skutek naślinienia. Pies może odkryć, że stale pielęgnowanie jednego obszaru, najczęściej jednej lub drugiej przedniej kończyny czy łapy jest czynnością uspokajającą. Skóra w tym miejscu staje się bardziej wrażliwa i ulega zapaleniu. Gdy świąd narasta, pies liże coraz bardziej, tworząc cykl odczuwania świądu i lizania, który jest bardzo trudny do przerwania.

Ziarniniak, powstały w wyniku wylizywania, utworzony jest przez zgrubiałe warstwy skóry, w reakcji na przewlekle zapalenie. Może być trudny do odróżnienia od guza i czasem do jego określenia niezbędna jest biopsja.

Leczenie ziarniniaka z wylizywania może obejmować stosowanie leków oraz zabiegu chirurgicznego. Poszczególne psy różnie reagują na leczenie. Trzeba być przygotowanym na współpracę z lekarzem weterynarii w czasie leczenia. Leczenie musi obejmować modyfikację zachowania w ciągu dnia, tak żeby zmienić uprzednio istniejący rodzaj zachowania, który mógł mieć wpływ na nadmierne lizanie.

Ssanie części ciała u psów

Ssanie części ciała jest szczególnym rodzajem zachowania odnotowywanym prawie wyłącznie u psów rasy Doberman.

Często sprawia wrażenie spokojnego oraz całkowicie zajętego swoją czynnością, czasem kontynuowaną przez długie okresy. Takie ogólnie nieszkodliwe zachowanie może powodować choróby skóry związane z jej zawilgoceniem. Przypuszcza się, że istnieje genetyczna skłonność do takiego zachowania.

Ssanie u kotów

Niektóre koty mają zwyczaj ssania kocy, kawałków odzieży lub innych wybranych materiałów, takich jak na przykład wełna. Może się to zacząć już w młodym wieku i przetrwać do pełnej dojrzałości.

Zwykle ssaniu i ogryzaniu towarzyszy przemienne ugniatanie przednimi kończynami, tak jak to obserwuje się u kociąt w czasie ssania mleka. Kot może głośno mruczeć i obficie się ślinić.

Ssanie występuje częściej u rasy syjamskiej i abisyńskiej, ale odnotowywano także u wielu innych ras. Takie zachowanie może być nie do zaakceptowania, jeżeli kot uszkadza przy tym wartościowe przedmioty. Zjadanie kawałków materiału może powodować zatkanie jelit.

Leczenie uzależnione jest częściowo od tego, jaki materiał kot najbardziej lubi. Jeżeli jest to ograniczone do jednego rodzaju i nic jest zagrożone zdrowie kota, byłoby najłatwiej poświęcić ten przedmiot i tolerować takie zachowanie. Jeżeli jego preferencja będzie dotyczyła na przykład wełny i kot zainteresuje się wieloma przedmiotami, wówczas może być niezbędne uniemożliwienie dostępu do nich lub schowanie ich.

Kota można zniechęcić przez zastosowanie nieprzyjemnych dla niego zapachów, takich jak cytrusowy lub miętowy, na wybrane przedmioty. Korzystna może być też zwiększona aktywność i pozytywne oddziaływanie właściciela. Szersza różnorodność zabawek i więcej czasu poświęconego na zabawę może również pomóc opanować ten rodzaj zaburzeń behawioralnych.

Psychogenne wylizywanie się u kotów

Rany spowodowane nadmiernym wylizywaniem u kotów są jeszcze większe, ponieważ, język koci ma szorstką powierzchnię. Utrata włosów oraz zapalenie skóry mogą wystąpić wszędzie tam, gdzie kot może się lizać. Niestety, giętkość kota umożliwia mu dotarcie prawie do wszystkich powierzchni ciała, za wyjątkiem tylu głowy i szyi.

Pierwotne choroby