NIEPOKÓJ ZWIĄZANY Z ODOSOBNIENIEM

Koty i psy mogą stać się bardzo niespokojne po oddzieleniu ich od opiekunów, nawet jeżeli to oddzielenie jest krótkotrwale. Jeżeli pies nic był przyzwyczajony do bycia w samotności, należy go do tego przyzwyczaić. Niepokój związany z odosobnieniem może manifestować się jako szczekanie, skomlenie, niszczenie, zadawanie sobie samemu ran. nadmierne czyszczenie się lub niewłaściwe wypróżnianie się. Może wystąpić u zwierząt w każdym wieku.

Objawy niepokoju u starzejącego się psa, z którym nigdy nic było problemu, gdy zostawał sam w domu mogą wystąpić nagle. Szczególnie u starszych psów przyczyną tego mogą być zmiany związane z wiekiem lub nierozpoznane choroby. Niewłaściwe oddawanie moczu może być powiązane z różnymi chorobami. Jeżeli wykluczy się przyczyny medyczne, należy zmienić zachowanie, tak żeby zmniejszyć niepokój z odosobnienia. Do modyfikacji zachowania można użyć niektórych rodzajów leków.

Gdy zwierzę jest młode, należy je stopniowo przyzwyczajać do coraz dłuższych okresów odosobnienia. Trzeba wypełnić dobrze czas przed przewidywanymi okresami nieobecności. Tuż przed wyjściem należy dać zwierzęciu atrakcyjną zabawkę do gryzienia, która będzie dla niego dostępna tylko wtedy, kiedy nikogo nie ma. Regularne ćwiczenia pozostawiania zwierzęcia samego mogą bardzo korzystnie wpływać na rozwiązanie problemu niepokoju z odosobnienia zarówno u młodych jak i starszych zwierząt. Na przykład w dniach wolnych od pracy należy postępować tak jak zwykle; przygotowywać się do wyjścia do pracy, ale nigdzie nic wychodzić.

Wykonuj ćwiczenia „waruj/zostań” przez dłuższe i coraz dłuższe okresy, a w tym czasie coraz, bardziej się oddalaj, w końcu opuszczaj dom na kilka minut. Zacznij takie treningi krótkimi sesjami (krótszymi niż 5 minut), a potem wydłużaj je stopniowo (pól godziny lub dłużej) w okresie kilku tygodni. Powracaj tylko, jeżeli pies jest łagodny i pozostaje w miejscu. Zwalniaj psa z komendy „zostań” dając mu komendę „chodź” lub „dobrze”.

Ponieważ niepokój narasta, gdy Twoje zwierzę zaczyna przewidywać opuszczenie domu, spróbuj tak zorganizować swój sposób wychodzenia, żeby pies nigdy nie był w stanie dobrze przewidzieć, kiedy masz zamiar opuścić dom. Tłumaczyć to może najbardziej intensywne wyrażanie niepokoju związanego z odosobnieniem przez pierwsze 10 minut po naszym wyjściu z domu. 

Zwierzęta są bardzo czule na nasze nastroje i działania. Kiedy my jesteśmy zaniepokojeni, spieszymy się. jesteśmy pobudzeni, ich poziom zdenerwowania wzrasta. Psy, które były uczone kontrolowanego i łagodnego sposobu zachowania, prawdopodobnie pozostaną łagodne i spokojne nawet w stresujących warunkach, na przykład kiedy pozostają same. Jeżeli je nauczymy, że jest to „wielkie wydarzenie”, kiedy my opuszczamy dom i wracamy, będą one także myślały, że jest to „wielkie wydarzenie”, kiedy nas nie ma. Dlatego też należy uczynić nasze wyjazdy i przyjazdy do domu spokojnym kontrolowanym wydarzeniem. Nie należy długo żegnać się przy wyjściu; trzeba po prostu wyjść. Należy również, unikać wylewnych powitań w podnieconym tonie; zamiast tego raczej spowodować, żeby pies siedział lub stał i w ten sposób zasłużył sobie na Waszą obecność.

Trzeba upewnić się, że czas spędzony razem ze zwierzęciem jest dla niego czasem wielkiej radości ze wspólnego kontaktu. Im bardziej będziecie bawili się ze swoim pupilem, tym mniej będzie on zabawiał się w niewłaściwy sposób, kiedy opuścicie dom. Im częstsze i dłuższe będą spacery z psem, tym bardziej prawdopodobne jest, że będzie on spał w czasie Waszej nieobecności, gdy przebywacie w domu, włączcie psa do swoich czynności. Chwalcie go za to, że zachowuje się dobrze np, gdy spokojnie leży przy Waszych stopach, tak żeby nic musiał szukać Waszego zainteresowania niewłaściwie zachowując się.

Niewłaściwe wypróżnianie się podczas odosobnienia

Koty i psy mogą oddawać mocz i wydalać kał w domu kiedy pozostają same. Zwierzęta mogą wydalać mocz lub oddawać kał gdziekolwiek w domu ale często na łóżku właściciela, na jego osobistych przedmiotach lub odzieży zostawionej na podłodze.

Karanie zwierzęcia za takie niewłaściwe zachowanie nie przynosi skutku. Karanie za wypróżnianie się w niewłaściwych miejscach jest szczególnie nieskuteczne, jeżeli mija jakikolwiek czas między takim zachowaniem a karą (nawet kilka minut). Zwierzęta nie potrafią skojarzyć swoich czynności z naszą reakcją, niezbyt szczęśliwą dla nich dopóki te dwa wydarzenia nie pojawią się w tym samym czasie. Jeżeli złapiecie psa „w trakcie tej czynności” nie karzcie zwierzęcia. Pocieranie nosem psa w moczu lub kale nie daje rezultatu i jest okrutne.

Podstawowym rozwiązaniem niewłaściwego wypróżniania się związanego z odosobnieniem jest zapobieganie. Należy zablokować dostęp do tych obszarów, które są zanieczyszczane. Najważniejsze w tym jest zapobieganie lub zniechęcanie Waszych zwierząt do powracania w te miejsca. Im częściej zwierzę może w ten sposób się zachowywać, tym większe szanse, że będzie to u niego długoterminowy nawyk. Trzeba zamykać drzwi do zanieczyszczanego pokoju lub umieścić barierę taką jak np. brama w wejściu. Można uczynić to miejsce nieatrakcyjne do wypróżniania się, jeżeli będziemy tam zwierzę karmić. Trzeba też postawić tam miskę z wodą.

Należy zdezynfekować i zdeodoryzować zanieczyszczony obszar. Skonsultować się z lekarzem weterynarii, żeby zalecił skuteczne i łatwo dostępne preparaty. Trzeba zmienić zapach powierzchni albo zniechęcić do zbliżania się do niej dodając substancje cuchnące dla psa o zapachu burzanki, cytrusów lub mięty. Znajdź taki zapach, którego najbardziej nie lubi Twoje zwierzę, zastosuj przy tym metodę prób i błędów. Trzeba przy tym wykazać dużo pomyślunku. Zwierzę reaguje różnie i niezbędne może być połączenie kilku metod. Jeżeli nic udadzą się pierwsze próby, należy zasięgnąć porady u weterynaryjnego behawiorysty.

Chociaż, przyuczanie do przebywania w klatce może być dla nas atrakcyjnym rozwiązaniem problemu niepokoju związanego z odosobnieniem ale może ono również, pogorszyć sprawę. Niektóre zwierzęta reagują bardzo mocno na tego typu zamknięcie. Mocno zaniepokojone zwierzę będzie zanieczyszczać, nawet kiedy jest zamknięte. Może stać się jeszcze bardziej spanikowane, kiedy jest zamknięte i do tego samo. Jeżeli zdecydujecie się na szkolenie przy użyciu klatki, należy to robić stopniowo. Klatka musi być miejscem ucieczki i wygody. Nigdy nie należy umieszczać zwierzęcia w klatce za karę.

Wyrządzanie szkód podczas odosobnienia

Podczas nieobecności właściciela psy mogą gryźć, kopać, skrobać, rozbijać różne przedmioty. Zaniepokojony pies może ukierunkować swój niepokój na przeszkody, które utrudniają mu ucieczkę z zamknięcia takie jak brama, drzwi, futryna drzwi lub parapet okna. Może wyładowywać swoją frustrację na tapicerce lub drewnianych meblach albo znaleźć przedmioty umieszczone wyżej. Dostanie się do zakazanych przedmiotów może być dla niego trudne, a tym samym bardziej stymulujące dla pewnego rodzaju psów.

Zawsze istotne jest usunięcie potencjalnie atrakcyjnych przedmiotów tuż przed okresem odosobnienia. Delikatne rzeczy i przedmioty, które mogą być połknięte należy pochować. Trzeba skupić się na metodach zapobiegania niepokojom, takich jak zwiększanie ilości ćwiczeń i pozytywne oddziaływanie socjalne, kiedy jesteście w domu. Zamknięcie w klatce lub zabezpieczanie przed psami pokój mogą być czasem niezbędnymi środkami, ale nie zastąpią one metod, które występują powyżej.

Szczekanie podczas odosobnienia

Psy mogą szczekać, kiedy są zaniepokojone. Może to przeszkadzać Wam i Waszym sąsiadom, szczególnie kiedy występuje w nocy. Skargi sąsiadów, groźby eksmisji lub działanie miejscowych urzędów często motywują właściciela zwierzęcia do rozwiązania problemu szczekania.

Ogólne zasady rozwiązania problemu szczekania związanego z odosobnieniem zostały wymienione powyżej. Pomocne mogą być leki uspokajające, które ułatwią przyzwyczajenie się do odosobnienia. Aby nie zmieniać zasad treningu, nie należy zachęcać do szczekania psa nawet gdy jesteście obecni w domu. Pies prawdopodobnie mniej chętnie będzie szczekał, kiedy będziecie nieobecni.

Obroże przeciw szczekaniu, które powodują bolesne elektryczne wstrząsy w okolicy gardła psa, mogą być stosowane tylko pod nadzorem behawiorysty weterynaryjnego i nie powinny zastępować niezbędnego szczególnego zwracania uwagi na aktywność zwierzęcia i specjalnych ćwiczeń służących przeszkoleniu. Obroże mogą zawieść i inne metody muszą być pod ręką, żeby wspomóc ich korzystne działanie, jeżeli takowe istnieje.

Obroże z cytrynowym sprayem są bardziej atrakcyjną alternatywną metodą, ale przedtem powinny być zastosowane inne metody.

Depresja związana z odosobnieniem

Po początkowym okresie intensywnej reakcji emocjonalnej, związanej z wyjściem właściciela (pierwsze pół godziny jest zwykle najbardziej wrażliwym czasem), zwierzę może spędzać pozostały czas obojętniejąc emocjonalnie, stając się sennym. Depresja u zwierząt charakteryzuje się zobojętnieniem na socjalne oddziaływania, ograniczeniem zabaw, zmniejszeniem apetytu i zaprzestaniem czyszczenia się. Wielu właścicieli zwierząt po powrocie stwierdza, że posiłek który pozostawili dla zwierzęcia został nietknięty podczas ich nieobecności. Trzeba wiedzieć, że wiele zwierząt, nawet te które nie są klinicznie w stanie depresji, nie będzie jeść, dopóki nie wróci ich właściciel. Przebywanie w gromadzie zachęca do jedzenia, a zwierzę z depresją będzie mniej nią dotknięte, jeżeli w ogóle, gdy będzie obecny jego właściciel.

Bardzo ważne jest, żeby jak najwięcej ćwiczyć i przebywać w towarzystwie zwierzęcia, gdy jest to tylko możliwe, tak żeby w momencie kiedy wychodzicie z domu chętnie odpoczywało, aż do Waszego powrotu.