KOPANIE

Rola kopania

• Kopanie przednimi kończynami jest zarówno u kotów jak i psów zachowaniem prawidłowym. Obserwowane jest ono podczas zabawy u kociąt i szczeniąt, które badają jaka jest struktura powierzchni w ich środowisku.

• Koty i niektóre psy kopią tuż przed i po oddaniu moczu lub wydaleniu kału. Koty bardzo różnią się w intensywności kopania przed i po wypróżnieniu i tym, że nakrywają wydaliny ściółką.

• Kopanie może mieć znaczenie socjalne. Psy często odkopują ziemię tylnymi kończynami po wypróżnieniu się. Ma służyć to rozprzestrzenieniu się ich zapachu i może być formą zachowania znakującego. Częściej występować może u dominujących psów.

• Niektóre psy, szczególnie ras występujących na północy, kopią w celu przygotowania miejsca do odpoczynku w ziemi lub śniegu. Niektóre rasy psów myśliwskich takie jak terriery, wyhodowano ze względu na ich instynkt do kopania.

• Psy także wykopują doły po to, by schować żywność lub kości, które później mogą sobie wygrzebać. Podobne zachowanie obserwowano u ich dzikich krewnych,

• Kopanie jest często obserwowane podczas podniecenia i ma za zadanie zmniejszyć niepokój. Na przykład, kopanie związane z zaniepokojeniem, w związku z oddzieleniem zwierzęcia od jego ludzkiej rodziny, może być próbą ucieczki w celu dołączenia do niej.

Kopanie powodujące szkody

• Nadmierne kopanie może powodować takie szkody jak uszkodzenia dywanów, podłóg drewnianych, niszczenie krzewów i trawy.

• Często korzystne jest zwiększenie ilości oraz różnorodności ćwiczeń wykonywanych przez Wasze zwierzę w ciągu dnia. wzajemnego socjalnego oddziaływania i zabawy.

• Nie należy dopuszczać zwierzęcia do miejsca, w którym najbardziej lubi kopać. Trzeba ograniczyć przestrzeń psa na podwórzu poprzez ogrodzenie określonych obszarów lub uwiązanie go na lince (na krótkie okresy nie dłuższe niż 10 minut i nie bez nadzoru).

• Należy zapewnić zwierzęciu bardziej interesujące rzeczy do zabawy, tak żeby były atrakcyjną alternatywą wobec kopania.

Kopanie może być trudnym instynktem do ograniczenia i ważne jest, żeby mieć do tego realistyczne podejście. Czasami zwiększanie aktywności zwierzęcia w ogóle i we wzajemnych socjalnych oddziaływaniach, które połączone jest z zapobieganiem uszkodzeń, jak sugerowano powyżej, jest jedynym sposobem w tym zakresie. W miarę upływu czasu i wzrastania zwierzęcia to niepożądane zachowanie może się stopniowo ograniczać.