AGRESJA Z DOMINACJI U PSÓW

Zachowanie socjalne wśród psów

Psy domowe są potomkami wspólnego przodka podobnego do wilka. Istnieje wiele fizycznych i behawioralnych podobieństw między psami i współczesnymi wilkami. Sfora wilków jest dobrze zorganizowaną społecznością poszczególnych zwierząt, które współdziałają podczas polowań. obronie terytorium i wychowywaniu potomstwa. Hierarchia poszczególnych zwierząt tworzy się w walce między osobnikami o pozycję w stadzie. Ten układ socjalny określany jest przez indywidualną chęć obrony swojej pozycji w pewnych momentach lub w pewnych sytuacjach. Członkowie sfory sprawdzają między sobą swoje możliwości i determinację już od bardzo młodego wieku, począwszy od formy zabawy między rodzeństwem.

Indywidualne zwierzęta w grupie zmierzają się każdy z każdym, w celu określenia swojej pozycji socjalnej. Dominacja jest terminem względnym, wskazującym, że zwierzę ma przewagę nad bardziej uległym osobnikiem. Są pewne korzyści bycia zwierzęciem dominującym ale jest także ryzyko. Na przykład dominujące zwierzęta muszą być bardziej odpowiedzialne i ryzykują więcej niż inne w trakcie sterowania polowaniem. Są one także narażone na wyzwania podległych sobie osobników, które szukają możliwości usunięcia ich z tej pozycji. Konflikty między silnymi rywalami mogą powodować ciężkie obrażenia.

Psy a ludzie

Psy prawdopodobnie traktują ludzkie rodziny jako ekwiwalent sfory ich przodków. Ma to swoje pozytywne cechy na przykład przy zachowaniu lojalności psa wobec sfory i naturalnej obrony terytorialnej naszych rodzin i domów; jednakże może to powodować problemy jeżeli pies chce zająć niewłaściwe stanowisko przywódcy w rodzinie ludzkiej. Dominujący pies może stać się agresywny wobec członków rodziny, którzy, rozmyślnie lub nie, zagrażają jego pozycji. Bez względu na to jak bardzo kochamy nasze psy musimy pamiętać, że są one psami a nie człowiekiem.

Państwa łagodność i tolerancja nie może być przyjmowana przez ambitnego socjalnie psa jako oznaka słabości i tym samym jako szansa na wprowadzenie jego własnego socjalnego ładu. To nie oznacza, że musicie być chłodni i surowi, ale raczej powinniście być świadomi jak postępować z Waszym psem. Wasze działanie wpływa na reakcje Waszego psa, a Wasza reakcja na zachowanie się psa zadecyduje o tym czy takie zachowanie powtórzy się.

Wspinanie się

Jednym ze sposobów wykazywania swojej dominacji jest przyjmowanie fizycznie wyższej pozycji nad podległym psem. Pies próbuje stać się „psem na górze”. Wspinanie się jest jedną z najbardziej oczywistych dominujących pozycji. Wspinający się pies obejmuje przednimi łapami innego psa (lub może stać nad drugim psem), następnie wygina grzbiet i wykonuje rytmiczne pchnięcia miednicą o różnej intensywności. Dla niektórych właścicieli jest to humorystyczne. Tolerując to. zachęcają do takiego działania. Dla psa jest to potwierdzenie jego dominującego statusu.

Wielu właścicieli mylnie ocenia wspinanie się jako zachowanie seksualne. Prawdopodobnie najlepszą metodą odróżnienia wspinania motywowanego dominacją socjalną od wspinania o podłożu reprodukcyjnym jest rozważanie okoliczności, w jakiej się to odbywa. Czy wspinający się pies jest w pełni zdolności rozrodczych (czy niejest wysterylizowany)? Czy jest to dorosły samiec czy samica? Czy jest to szczenię? Czy pies wspina się na człowieka czy na innego psa? Jeżeli jest to pies. czy suka jest w okresie cieczki?

Jeżeli zwierzę, na które wspina się pies nie jest suką w okresie cieczki, wspinanie się jest prawdopodobnie rozgrywką o dominację. Ponieważ psy traktują ludzi tak jak inne psy, wspinanie może być skierowane na człowieka i często ma takie same znaczenie. Jeżeli Państwa pies wspina się na jakieś przedmioty (np. na poduszkę), podłożem tego jest prawdopodobnie niewłaściwie ukierunkowane jego zachowanie seksualne.

Objawy dominacji

U szczeniąt w miocie często obserwuje się wspinanie, gdy w czasie zabawy przewracają się i siłują, uczą się. które z nich jest najsilniejsze. Ciągnąc różne przedmioty z obu stron, szczenięta sprawdzają swoją wytrzymałość i determinację.

W okresie, gdy są już odsadzone od matek i adoptowane przez ludzi, szczenięta mają za sobą praktyczne doświadczenie niezbędne do manipulowania towarzyszącymi im istotami dla osiągnięcia własnej korzyści. Podskakiwanie szczenięcia przy przywitaniu lub podczas zabawy odbierane jest przez właściciela jako wyraz radości i uczucia. Tymczasem szczenię może próbować, czy wyrazicie zgodę na przejaw jego dominacji. Inny rodzaj zachowania może także wskazywać na dominację. Myślicie na przykład, że umieszczanie łapy na Waszym łonie jest przyjacielskim gestem. Rzeczywiście może to wyrażać próbę zwrócenia na siebie Waszej uwagi lub szukania bezpieczeństwa. Jednakże tolerowanie takiego zachowania może zachęcić dominujące szczenię lub dorosłego psa do położenia obu łap na łonie i przyjęcia nad Wami pełnej wyzwania i groźby postawy stojącej.

Innym subtelnym sposobem przejawiania przez psa dominacji jest niechętne przyjmowanie fizycznych pozycji wskazujących na uległość. Przejawia się to jako wahanie do wykonania Waszej komendy „siad” i najbardziej przejawia się w formie odmowy wykonania komendy „waruj”. Pies może zablokować łokcie, żeby umknąć kontaktu z ziemią, uciec od Was a nawet chwycić smycz w zęby; wszystko to ma na celu rzucić wyzwanie Waszej dominacji. Ziewanie lub oczyszczanie się w wyraźnie nieodpowiednich do tego okolicznościach często wskazuje, że pies jest niezdecydowany czy ma być uległy, czy wykazać pewność siebie. Takie zachowania powinny być interpretowane jako objaw zaniepokojenia i wtedy powinno się wykazać swoją dominację zdecydowanie, ale łagodnie. W takich przypadkach podanie smakołyku po każdej komendzie zmniejszy napięcie psa i skoncentruje jego uwagę na chęci zadowolenia swojego Pana.

Dominujący pies często opiera się pieszczotom lub szczotkowaniu górnej części głowy i szyi oraz całej długości grzbietu, ponieważ zbliżone jest to bardzo do innej subtelnej formy wykazania dominacji tj. umieszczenie głowy lub łap nad szyją lub grzbietem innego psa. Jest to wyraźne wyzwanie dla psa z silną motywacją osiągnięcia dominującej pozycji lub dla osobnika, który już to osiągnął. W takich okolicznościach, głaskany lub szczotkowany pies może ugryźć nawet bez ostrzeżenia.

Odzyskiwanie kontroli nad psem

Właściciele muszą sobie zdawać sprawę z ukrytego znaczenia subtelnych dominujących zachowań, nawet w formie zabawy, u psów w każdym wieku. Zabawy, które zachęcają do ekscytacji i niekontrolowanego zachowania często doprowadzają do niepożądanego pobudzenia młodych i dorosłych psów. zwiększając szansę na wybuch agresji. Należy unikać przeciągania liny (przedmiotów) z psem, ścigania się, zapasów i innych działań, które uczą psa agresji wobec ludzi. Nie do zaakceptowania jest uczenie zwierzęcia agresywnych zachowań wobec ludzi lub dawanie mu do zrozumienia, że jest to zabawne.

Alternatywne działania powinny obejmować kontrolowane zabawy, przy których wykorzystuje się umiejętności wykazania posłuszeństwa. Zabawa z aportowaniem przedmiotów („przynieś”) na przykład, jest dobrą formą wykazania Waszej dominacji i posłuszeństwa psa przy wykonywaniu komend. Podaj komendę „chodź”, gdy pies wraca do Was następnie „siad” i „stój” po powrocie psa. W celu nauczenia upuszczania przedmiotu na komendę, należy łagodnie wyciągnąć przedmiot z jamy ustnej i powiedzieć „puść”„rzuć”.

Już od młodego wieku należy uczyć psy przyjmować uległą postawę w obecności człowieka. Pies powinien nauczyć się witać Was. odwiedzające osoby lub znajomych, których możecie spotkać na spacerze, przyjmując łagodną lub kontrolowaną pozycję w siadzie („siad”) lub na stojąco („stój”). Dla psa. tolerowanie kładzenia łap na Was. skakanie lub siedzenie na tej samej czy wyższej płaszczyźnie niż Wy. wskazuje mu, że wyrażacie zgodę na podporządkowanie się. Jeżeli pies wykazuje zachowanie dominujące wobec Was. Należy wymusić uległą pozycję, gdy tylko jest to możliwe przez cały dzień.

Pies powinien „siadać” (lub „warować”, ponieważ świadczy to o większej uległości) żeby otrzymać jedzenie lub smakołyk, żeby mieć założoną lub zdjętą smycz, żeby wyjść lub wejść do domu i żeby witać kogokolwiek przy drzwiach.

Utrzymuj dominującego psa w pozycji, która jest fizycznie niższa niż Twoja. Najlepiej jeżeli pies nie siedzi lub leży na meblach razem z Tobą, a zamiast tego powinien pozostawać u Twoich stóp. Nie pozwól psu spać w łóżku z Tobą przynajmniej do czasu, aż odzyskasz kontrolę nad nim. Jeżeli zdecydujecie się pozwolić mu spać ponownie, musi to odbyć się na Waszych warunkach (niektórym właścicielom trudno zabronić psu spania w łóżku!). Trzeba uczyć psa wskakiwać lub zeskakiwać z łóżka na komendę; pies powinien przedtem przyjąć pozycję „siad/zostań” przy Waszych nogach.

Kontakt wzrokowy

Psy używają kontaktu wzrokowego do wzajemnej oceny temperamentu i motywacji przed aktualnym kontaktem fizycznym. Psy zajmujące wyższą pozycję zaczynają kontakt wzrokowy szybciej i utrzymują go dłużej. Ulegle zwierzęta wolniej spotykają się wzrokiem i szybciej patrzą w bok. unikając bezpośredniego kontaktu wzrokowego. Te działania wykonywane są bardzo szybko, ale dostarczają wielu informacji. Jeżeli bezpośredni kontakt wzrokowy przybiera formę mierzenia wzrokiem, sygnalizując, że żaden z psów nie ma zamiaru zmienić swojej pozycji socjalnej, to takie zachowanie może prowokować między nimi walkę o dominację. Dominujący agresywny pies może przyjcie przedłużony kontakt wzrokowy z człowiekiem jako bezpośrednie zagrożenie, wyzwalając agresywne ostrzeżenia (odsłonięcie zębów i warczenie to najwyraźniejsze oznaki) i prawdopodobnie zaatakowanie. Nierozsądne kontynuowanie wyzwania wobec psa jest najlepszą drogą spowodowania ataku. Jeżeli tak się zdarzy, przesuń wzrok na bok zwierzęcia i następnie odwróć wzrok od niego. Niebezpieczeństwo zmniejszy się, gdy ostrożnie wycofacie się do neutralnej przestrzeni, poza strefę zagrożenia ze strony psa (prawdopodobnie najbezpieczniej będzie cofnąć się 2-3 metrów).

Uzyskiwanie pomocy

Jeżeli pies kogoś ugryzł lub uzyskał niewłaściwą pozycję socjalną należy szybko szukać fachowej pomocy. Najlepszym wyjściem może być skontaktowanie się z fachowym treserem psów, którego poleci lekarz weterynarii. Jeżeli wolicie
Państwo dokładniejszego potraktowania tego zagadnienia, behawioryści weterynaryjni mogą określić te i inne problemy występujące łącznie z zachowaniem dominującym i przygotują program rozwiązalna ich. Nadzorowanie psa przez doświadczonego specjalistę może być najbezpieczniejszą metodą ponownego przeszkolenia dominującego młodego lub dorosłego psa. Przy ponownym szkoleniu należy postępować łagodnie i zdecydowanie ale ostrożnie. We wczesnym okresie szkolenia dominującego psa, szczególnie należy unikać przedłużonego kontaktu wzrokowego, ponieważ może to być rozumiane jako atak. Należy unikać bezpośredniej konfrontacji, jeżeli pies wygląda na agresywnego. Nie warto ryzykować urazu przez bezpośrednie wyzwanie pewnego siebie psa. Zamiast tego. należy zachęcić psa do przyjęcia uległej postawy przy pomocy pokarmu lub w czasie akceptowalnych form zabawy. Trzeba przekazać psu subtelną informację o Waszym przywództwie, wyprzedzając go przy wchodzeniu do domu lub do pokoju.

Jeżeli pies nie poddaje się Tobie, wciągnij do współpracy innych członków rodziny lub przyjaciela. „Przewyższenie liczbowo” psa przez więcej niż jedną osobę, umacnia Waszą pozycję dominującą. Należy wykorzystać to, że pies chce być zaakceptowany socjalnie i lubi, by zwracano na niego uwagę. Naucz psa, że zasłuży na Twoje zainteresowanie się nim. jeżeli będzie posłusznie wykonywać polecenia.